J. Harrow - ,,Nieodpowiednia dziewczyna" (recenzja przedpremierowa)

Czy gdy w nasze życie wkracza miłość wszystko się zmienia ? Zapraszam na recenzję powieści ,,Nieodpowiednia dziewczyna".

,,Nieodpowiednia dziewczyna"
J. Harrow

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 28 stycznia 2020

Eve to młoda zdolna tatuażystka, która niedawno wróciła do Anglii. Stroni od mężczyzn i nie wierzy w miłość. Daniel to jej całkowite przeciwieństwo. Wychowany w kochającej rodzinie, nie brakowało mu nigdy niczego. Gdy Ci dwoje spotkają się przypadkiem w salonie tatuażu, ich ścieżki zetkną się, a nic już nie będzie takie samo. Czy oboje odnajdą drogi do siebie ?

J. Harrow to pseudonim debiutującej autorki. ,,Nieodpowiednia dziewczyna" to jej pierwsza wydana powieść.

Czasami miłość puka do naszych drzwi w najbardziej zaskakującym momencie. Przyznam, że lubię od czasu do czasu przeczytać historie, które mają w sobie potencjał. Wydają się ciekawe, opis niezwykle zachęca, okładka stoi Ci przed oczyma i tylko zastanawiasz się, co się za nią kryje. Podobnie było w przypadku powieści J. Harrow. I o ile może sama ta książka jest na swój sposób intrygująca, to niestety nie zaciekawiła mnie. Nie poruszyła mnie. A szkoda, bo liczyłam na dobrą historię z motywem tatuaży w tle.

Eve to dziewczyna, która wiele w życiu przeszła. Jest tatuażystką, stroni od mężczyzn i nie wierzy w miłość. Daniel to jej kompletne przeciwieństwo. Wychowany w kochającej rodzinie, dobrze wykształcony. Nigdy mu niczego nie brakowało. Gdy przez przypadek drogi tych dwojga spotykają się w małym studio tatuażu, wszystko zmieni znaczenie. Oboje dowiedzą się, ile są zdolni poświęcić dla uczuć.

Stara bajka - ,,Przeciwieństwa się przyciągają". Motyw w literaturze tak wiele razy wykorzystywany, że ciężko nawet to zliczyć. J. Harrow również postanowiła oprzeć swoją powieść na relacji przeciwieństw. On, czyli Daniel to "dobry" chłopak, wychowywał się w kochającym domu, ma dziewczynę która go kocha i oczekuje już od niego przejścia na kolejny etap ich relacji. Wydaje się, że to taki typowy mężczyzna, którego za męża chciałoby mieć wiele kobiet. W końcu jest dobry, ma wspaniałą pracę, myśli perspektywicznie, jest przystojny. I przede wszystkim nie jest bad-boyem. Cóż, każdy ma swój gust. Natomiast Eve to niepokorna dziewczyna, która w życiu nie miała za lekko. Wiele czasu spędziła poza granicami Anglii odkrywając na swój sposób świat. Jest oschła, nie wierzy w uczucia i deklaracje miłości. Nie umie się zaangażować w związek. Jednak mimo wszystko zarówno ona, jak i on mają sobie wiele do zarzucenia. Nie są kryształowi. A jednak ich relacja nieco zadziwia.

Napisaną przez J. Harrow powieść czyta się w miarę szybko, choć jej styl jest nieco specyficzny, balansuje narratorami. Mamy zwroty akcji, motyw salonu tatuażu. Mamy też tatuażystkę. Ale cóż z tego, skoro po prostu bohaterowie byli w niektórych momentach tak miałcy, że zastanawiałam się, czy czytam nadal tę samą książkę. Daniel nie zachowywał się jak mężczyzna, a raczej jak synek mamusi, który sam nie wie czego chce. Ale to, co zrobił swojej dziewczynie, przeszło już chyba wszystkie granice. Nie chciałabym Wam tutaj spoilerować, ale ten bohater w jednym rozdziale radzi komuś, by nie robił komuś tego, co jemu niemiłe i zarzekał się, że on tę zasadę stosuje, a zapominał o tym, co zrobił wcześniej. Co za obłuda. Sama nie wiem, za jakiego człowieka/bohatera go uważać. Być może ta jego dobroć to tylko pozory ? Wiem, że każdy ma prawo do błędu, ale też ważne jest, by do tego błędu się przyznać, a nasz główny bohater po prostu uważa siebie za idealnego. Cieszy przynajmniej, że wyznał swój błąd osobie, którą najbardziej skrzywdził, ale cóż, czy nie mógł tego zrobić wcześniej. W moich oczach wiele stracił, był po prostu taką ,,ciapcią", która wydaje się społeczeństwu idealna, a mimo wszystko ma w sobie wiele brudów. Mam też wrażenie, że po części Daniel był też narcyzem wpatrzonym w siebie. Może moje wnioski mogą się wydawać niektórym osobom zbyt pochopne, ale jeśli sięgniecie po tę powieść, to sami będziecie to mogli zauważyć. Z kolei z postacią Eve jest już nieco lepiej. Jest bardzo ciekawą bohaterką, interesowały mnie jej losy i przeszłość, to co działo się z nią podczas podróży po Europie. Autorka za pomocą tej bohaterki ukazuje nam motyw przemocy, tego co dzieje się w domu, w którym dzieci są bite, nie pozwala im się na spełnianie marzeń. Eve to bardzo dzielna kobieta, która w sowim życiu wiele zniosła i z pewnością polubiłam ją. Chociaż w życiu nie postępowała zawsze dobrze, to umie przyznać się do błędów.

,,Nieodpowiednia dziewczyna" to mogła być naprawdę dobra powieść, ale miałam wrażenie, że w którymś momencie coś poszło nie tak, a cała ta historia nie potoczyła się w dobrym kierunku.. Być może jest to wina za bardzo ,,mamusinego" Daniela, który niekiedy mnie drażnił. To, jak zachowywał się w stosunku do Eve według mnie wcale nie było dobre. Mimo wszystko sam pomysł wykorzystania motywu tatuaży niezmiernie mi się spodobał. Mimo wszystko muszę przyznać, że są w niej momenty, które mnie zaciekawiły, a motywy poruszone przez autorkę dają wiele do myślenia. Niestety, mi raczej ta historia średnio przypadła do gustu, a szkoda, bo był w niej naprawdę ogromny potencjał, który można było z powodzeniem wykorzystać. Jestem jednak ciekawa kolejnych powieści tej debiutującej autorki i chętnie przeczytam kolejną propozycję spod jej pióra.

,,Im wyżej mierzysz, tym boleśniejszy jest upadek. Nie pytaj o przeszłość i nie planuj przyszłości."

Ocena :   ✰✰✰✰✰ (5/10)

Za możliwość przeczytania tej powieści przedpremierowo dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka.