Emilia Wituszyńska - ,,Niebezpieczna gra" (recenzja przedpremierowa)

Czy policjantka i przystojny aktor mogą się porozumieć ? Jak wysoka będzie cena, którą będą musieli zapłacić za udział w niebezpiecznej grze ?

,,Niebezpieczna gra"
Emilia Wituszyńska

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

Data wydania: 15 maja 2019

Weronika Kardasz to jedna z najlepszych warszawskich policjantek. Gdy w dramatycznej akcji traci partnera, a zarazem przyjaciela jej życie zaczyna tracić sens. Zadręcza się wyrzutami sumienia, popada w alkoholizm. Gdy w Wilanowie zostają znalezione zwłoki kandydata na premiera, okazuje się, że jedynym świadkiem zbrodni jest Przemysław Rejtan - sławny aktor. Niestety, nie pamięta on nic z nocy zabójstwa, ponieważ był pijany, ale wie, że grozi mu wielkie niebezpieczeństwo. Do czasu znalezienia zabójcy dostaje ochronę, którą jest Weronika. Czy dwoje niepałających do siebie sympatią ludzi będzie zdolnych do współpracy ? Czy oboje będą w stanie zawalczyć nie tylko o życie Przemka, ale też i o miłość?


Gdy zobaczyłam w zapowiedziach Wydawnictwa Kobiecego piękną okładkę powieści ,,Niebezpieczna gra" byłam bardzo zaciekawiona. Uwielbiam klimaty policji, sławnych ludzi a w połączeniu z romansem książka wydawała mi się idealna. Poza tym opis zwiastował naprawdę ciekawy romans, jeden z takich, które uwielbiam czytać. Teraz, jestem już po lekturze tej powieści i muszę powiedzieć, że Emilia Wituszyńska wpisała się całkowicie w mój czytelniczy gust. Jest ciekawie, są zwroty akcji, interesujący bohaterowie. Jednym słowem ,,Niebezpieczna gra" to idealna lektura na wieczór.

Główną bohaterkę poznajemy w trudnym momencie. Weronika jest komisarzem, jedną z najlepszych warszawskich policjantek. Właśnie razem ze swoim partnerem, a zarazem przyjacielem - Michałem- przygotowuje się do ważnej akcji. Wydaje się, że mają sprawdzonego informatora, sprawdzone miejsce, nic ich nie zaskoczy. Niestety, okazuje się, że ktoś ich wystawił. Padają strzały, a Michał traci życie. Rok później Weronika pracuje w innym wydziale, praca nie satysfakcjonuje jej, a na dodatek zaczyna popadać w alkoholizm. By zapomnieć o tym, że to przez nią zginął Michał coraz częściej sięga po alkohol, który pomaga zagłuszyć jej wyrzuty sumienia. Nieoczekiwanie,  pewnego dnia wszystko się zmienia, gdy zostaje wezwana do pracy przez swojego szefa. Okazuje się, że ma ochraniać pewnego przystojnego i znanego aktora - Przemysława Reja, który jest ,,świadkiem zabójstwa". Tak właśnie zacznie się gra, w której stawką jest nie tylko życie, a oboje będą musieli zmierzyć się z własnymi lękami.

Weronika Kardasz z pewnością należy do grona bohaterek, które uwielbiam. Jest policjantką, nie boi się wyzwań, ale nie może poradzić sobie ze śmiercią swojego przyjaciela, który był również jej partnerem. W rok z kobiety, którą podziwiała cała komenda stała się wrakiem człowieka. W jej domu panuje nieporządek, jest zgorzkniała i zaniedbana. Gdy więc komendant, który jej bezgranicznie ufa przydziela ją do ochrony znanego aktora nie jest zachwycona tym faktem. Uważa Reja za gbura, słabego aktora, a na dodatek nie podoba się jej to, że będzie musiała udawać jego dziewczynę, ale sprawa jest zbyt poważna, by mogła odmówić szefowi. Z kolei Przemysław, również nie jest zachwycony tym, że Weronika będzie udawała jego dziewczynę. W końcu przecież jest znanym aktorem, ma wiele fanek, a powiązania ze zwykłą policjantką nie są dla niego korzystne. Jednak sprawa, w którą jest zamieszany nie jest prosta, a ochrona jest mu potrzebna. Przemysław to mężczyzna, którego przyznam szczerze nie polubiłam od samego początku. Zarówno on, jak i Weronika mają poczucie humoru, dystans do siebie, a przede wszystkim są zabawni. Tak, wbrew całej sytuacji, jaką porusza autorka, a w końcu mamy tutaj zabójstwo, autorka idealnie rozłamuje go sytuacjami, które sprawią, że niejeden czytelnik się uśmiechnie. A poza tym sami bohaterowie również są idealnie dobrani. Weronika i Przemek idealnie się uzupełniają, mają podobne cechy, a na dodatek świetnie się rozumieją, choć sami tego na początku nie dostrzegają.

Bohaterowie są interesujący, wzbudzają w czytelniku poczucie zaciekawienia. Myślę, że jedni czytelnicy Weronikę i Przemka polubią od razu, innym może zająć to więcej czasu. Poza tym bohaterowie drugoplanowi również są rozwinięci, ale nie na tyle, by odciągać uwagę od Weroniki i Przemka, co także zasługuje na wielki plus. Co do fabuły powieści to muszę przyznać, że jest ona dobrze wyważona i naprawdę nieprzewidywalna. Nie spodziewałam się, że w tej książce może się kryć aż taka historia, Okazuje się jednak, że autorka wszystkim czytelnikom zagrała na nosie, a w książce nie brakuje wielu zwrotów akcji. Bohaterowie zaskakują, sama akcja również nieubłaganie pędzi, a ta powieść przecież nie jest wcale długa. Co zadziwiające nie spodziewałam się również, że aż tak można namącić w całej akcji i gwarantuję, że wielu czytelników będzie się zastanawiało, jak idealnie została utkana cała sieć zdarzeń, by wszystkie pasowały do siebie i się uzupełniały. To trudna sztuka, a Wituszyńskiej się to udało. I to bardzo dobrze.

Emilia Wituszyńska w swojej dedykacji życzy czytelnikom dobre zabawy. I rzeczywiście, tak jest. Bawiłam się podczas czytania tej powieści bardzo dobrze. Autorka pisze naprawdę lekko, jej książkę czyta się bardzo szybko, a wspomniane wyżej zwroty akcji sprawią, że wasze serce nie raz szybciej będzie biło. Wituszyńska wprowadziła swego rodzaju powiew świeżości do literatury romansu. Jej bohaterowie nie są sztuczni, a poza tym autorka obdarzyła ich wielkim  poczuciem humoru. Miło się czyta te ich ,,przytyki". Poza tym co bardzo mi się podobało nie ma tutaj jakichś bardzo rozbudowanych opisów miejsc, osób. Powieść opiera się bardziej na dialogach. To właśnie poprzez zdarzenia w jakich uczestniczą i dialogi poznajemy Weronikę i Przemka. Ja akurat bardzo lubię, gdy autor nie podsuwa nam gotowego opisu bohatera. To sprawia, że nie jest nam narzucane co mamy myśleć o konkretnym bohaterze. I to kolejny wielki plus tej pozycji. Poza tym jest to też korzystne z tego powodu, że po prostu taką powieść szybciej się czyta, dzięki zwiększonej ilości dialogów. I chociaż niekiedy w wydarzenia, szczególnie pod koniec powieści, trochę trudno uwierzyć, to mimo wszystko książkę czyta się szybko i cały czas z  zaciekawieniem.

,,Niebezpieczna gra" to powieść, która naprawdę bardzo mi się spodobała. Ma ciekawych bohaterów, zajmującą akcję, a poza tym poczucie humoru bohaterów sprawi, że nie raz uśmiechniemy się podczas czytania tej książki. Myślę, że debiut Emilii Wituszyńskiej spodoba się każdemu, kto lubi odważnych, interesujących bohaterów, dobrze wyważoną akcję, a przede wszystkim oczekuje od książki idealnej lektury na wieczór. To nie tylko opowieść o pościgu, miłości, ale też i o rodzinie, stracie, trudnych chwilach. Na uwagę zasługuje też poruszenie motywu alkoholizmu, radzenia sobie z trudnościami. Jak dla mnie powieść Wituszyńskiej jest powiewem świeżości, której brakowało w romansach. Ja przeczytałam historię Weroniki i Przemka w dosłownie 4 i pół godziny, bez przerw. Tak mnie wciągnęła, że nie mogłam się od niej oderwać. Chyba nie ma lepszej rekomendacji dla książki. Ja z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnych powieści tej autorki.

,,Czuła, że to, co się między nimi dzieje, jest niebezpieczną grą i nie ma nic wspólnego z zagrożeniem, jakie wokół nich krąży."

Ocena :   ✰✰✰✰✰✰✰✰ (8/10)

Premiera powieści już 15 maja !

Za możliwość przedpremierowego przeczytania tej powieści dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.